wszystko dobrze?

Z ilu graczy składa się piłka nożna?

Jestem dobrym człowiem ile masz lat

Jestem dobrym człowiem ile masz lat

Ja,das ist meine Schwester

The other day I was speeding down a narrow, twisting, mountain road on my bicycle. A man was driving very slowly uphill towards me. As I passed him he honked his horn and he shouted at me. I was surprised because I hadn't done anything wrong. But it wasn't the first time a driver had shouted names at me, so I ignored him and I carried on. I turned the corner and promptly crashed into a cow

O naszym Dziadku Franciszku Rokickim pisała już wnuczka Marylka. Ja Dziadka nie znałam osobiście, urodziłam się wiele lat po jego śmierci. Jednakże wiem jak wyglądał. Od wczesnego dzieciństwa patrzyły na mnie z portretu jego ciemne, poważne oczy. Miał czarne włosy i czarny wąsik . Wszystko co o nim napiszę pochodzi ze wspomnień mojej mamy i moich ciotek. Ja osobiście dla dziadka nie miałam szczególnie ciepłych uczuć, jednakże ta postać z portretu w jakiś dziwny sposób jest mi bliska. Dziadek był maszynistą, stanowisko, jak naówczas poczesne i w otoczeniu cieszył się powszechnym szacunkiem. Pomimo tego że nasza rodzina z intelektualistów się nie wywodziła, dziadek sztukę pisania opanował doskonale i posiadał chyba wrodzone zdolności pisarskie. Przychodzili nawet do niego ludzie z prośbą o pisanie podań i innych petycji. Dziadek pisał. Był nawet z tego powodu w skrytości ducha dumny ale za nic na świecie do tej dumy by się nie przyznał . Nie brał też żadnej finansowej gratyfikacji za te usługi „redaktorskie” gdyż uważał, że pisanina to rzecz błaha i za nią pieniędzy żadną miarą brać nie wypada. Nie wiem czy tam w zaświatach Dziadziuś jest zadowolony z mojej obecnej profesji. Ale przepraszam Dziadziusiu, zmieniły się czasy. Charakter miał Dziadek twardy i nieugięty. Sprzeciwu nie tolerował. Nikt z rodziny nawet nie usiłował mu go stawiać. Dowodzić swych racji potrafił zarówno słownie, a jak na to przyszło to i czynem, ale siły nie nadużywał choć był mężczyzną rosłym i krzepkim. Dziadek był człowiekiem bardzo religijnym. W niedzielę nie tylko chodził do kościoła ale około szóstej rano brał książeczkę do nabożeństwa i zaczynał śpiewać tak zwane „ Godzinki”. Małżonka i dzieci miały obowiązek pienia podjąć. I podejmowały, choć bez większego entuzjazmu z uwagi na wczesną porę i monotonię zwyczaju. Dzieci to oddzielny , bardzo ważny rozdział w życiu Dziadka. Jak już pisała Marylka z dwu małżeństw miał ich dziesięcioro. O wszystkie dbał. Wszystkim, które przeżyły (dwie córki dziadka umarły w wieku dziecięcym) dał średnie wykształcenie. Kochał swe dzieci mocno ale wylewny w uczuciach nie był. Chciał, żeby w domu był dostatek i dopiął swego. Mojej mamie pozostała w pamięci tradycja przestrzegana przez Dziadka, zgodnie z którą babcia i każda z córek na Wielkanoc dostawały od niego nową sukienkę, a dziewczynki nowe, czerwone kokardy, które idąc na rezurekcje, dumnie wpinały do włosów. Po wybuchu II wojny światowej Dziadek z babcią i kilkorgiem dzieci postanowił wrócić do Jędrzejowa. Czasy były ciężkie. Dziadek mocował się z losem aby zapewnić jaki taki byt rodzinie. Niestety zaraził się tyfusem i zmarł w wieku 56 lat. Spoczywa na cmentarzu bł. Wincentego Kadłubka w Jędrzejowie obok Babci, która odeszła do Pana 1966 roku. Nasza Babcia wychodząc za Dziadka była piękną młodą dziewczyną (wiem o tym z opowiadań jej dwu przyjaciółek z młodości) z wielkimi niebieskimi oczami i długimi, gęstymi, ciemnymi włosami, które pozostały jej do śmierci, (nieliczne siwe włosy miła tylko na skroniach). Babcia była po uszy zakochaną z wzajemnością, nie w Dziadku niestety, statecznym, dojrzałym człowieku, a w młodym, przystojnym Skotarczyku. Jednakże małżeństwo z Dziadkiem było dla Babci awansem społecznym gdyż wywodziła się ona z biednej rodziny z dworskich czworaków. Babcia tego awansu absolutnie sobie nie życzyła w przeciwieństwie do jej rodziny, która zmusiła ją do małżeństwa, uciekając się aż do przemocy fizycznej. Brata babci, który ją „zmuszał” nie znałam osobiście ale bardzo go znielubiłam. To wszystko wiem z jej własnych opowiadań. Jako dziecko bowiem czasem siadałam u jej kolan a ona snuła opowieść o swym życiu, zapewne bardziej dla siebie niż dla mnie, nie licząc że coś z tego zapamiętam. A jednak ekspresja jej opowiadań sprawiła, że zapamiętałam. Pierwsze naprawdę własne mieszkanie Babci, gdzie czuła się panią domu znajdowało w Jędrzejowie przy ul. Krzywe Koło 11. Zamieszkała tam już jako wdowa, po przeprowadzce ze Słowiańskiej razem z ciocią Kazią. To dla mnie był ten DOM BABCI, który do dziś pamiętam. Babcię nauczył czytać nasz Dziadek na książeczce do nabożeństwa. Potrafiła jednak wykorzystywać tę umiejętność najlepiej jak potrafiła. Mnie, na przykład, jako dziecku czytała wierszyki. Robiłyśmy potem zawody, która pierwsza nauczy się na pamięć kilku zwrotek. Babcia czytała też gazety. Nie wiem czy wszystko rozumiała ale była ciekawa świata i ludzi. Bardzo się cieszyła, kiedy już dorastałam i czekała mnie matura. Zdać maturę, w jej pojęciu, było wielkim osiągnięciem. Obiecywała mi piękną sukienkę na bal maturalny. Niestety. Los zrządził inaczej. Mojej matury Babcia nie doczekała. Jednakże zaraz po rozdaniu dyplomów pobiegłam na cmentarz pokazać jej moje pierwsze osiągnięcie „naukowe”. Myślę, że się ucieszyła. Napisała wnuczka Elżbieta, córka Janki

O naszym Dziadku Franciszku Rokickim pisała już wnuczka Marylka. Ja Dziadka nie znałam osobiście, urodziłam się wiele lat po jego śmierci. Jednakże wiem jak wyglądał. Od wczesnego dzieciństwa patrzyły na mnie z portretu jego ciemne, poważne oczy. Miał czarne włosy i czarny wąsik . Wszystko co o nim napiszę pochodzi ze wspomnień mojej mamy i moich ciotek. Ja osobiście dla dziadka nie miałam szczególnie ciepłych uczuć, jednakże ta postać z portretu w jakiś dziwny sposób jest mi bliska. Dziadek był maszynistą, stanowisko, jak naówczas poczesne i w otoczeniu cieszył się powszechnym szacunkiem. Pomimo tego że nasza rodzina z intelektualistów się nie wywodziła, dziadek sztukę pisania opanował doskonale i posiadał chyba wrodzone zdolności pisarskie. Przychodzili nawet do niego ludzie z prośbą o pisanie podań i innych petycji. Dziadek pisał. Był nawet z tego powodu w skrytości ducha dumny ale za nic na świecie do tej dumy by się nie przyznał . Nie brał też żadnej finansowej gratyfikacji za te usługi „redaktorskie” gdyż uważał, że pisanina to rzecz błaha i za nią pieniędzy żadną miarą brać nie wypada. Nie wiem czy tam w zaświatach Dziadziuś jest zadowolony z mojej obecnej profesji. Ale przepraszam Dziadziusiu, zmieniły się czasy. Charakter miał Dziadek twardy i nieugięty. Sprzeciwu nie tolerował. Nikt z rodziny nawet nie usiłował mu go stawiać. Dowodzić swych racji potrafił zarówno słownie, a jak na to przyszło to i czynem, ale siły nie nadużywał choć był mężczyzną rosłym i krzepkim. Dziadek był człowiekiem bardzo religijnym. W niedzielę nie tylko chodził do kościoła ale około szóstej rano brał książeczkę do nabożeństwa i zaczynał śpiewać tak zwane „ Godzinki”. Małżonka i dzieci miały obowiązek pienia podjąć. I podejmowały, choć bez większego entuzjazmu z uwagi na wczesną porę i monotonię zwyczaju. Dzieci to oddzielny , bardzo ważny rozdział w życiu Dziadka. Jak już pisała Marylka z dwu małżeństw miał ich dziesięcioro. O wszystkie dbał. Wszystkim, które przeżyły (dwie córki dziadka umarły w wieku dziecięcym) dał średnie wykształcenie. Kochał swe dzieci mocno ale wylewny w uczuciach nie był. Chciał, żeby w domu był dostatek i dopiął swego. Mojej mamie pozostała w pamięci tradycja przestrzegana przez Dziadka, zgodnie z którą babcia i każda z córek na Wielkanoc dostawały od niego nową sukienkę, a dziewczynki nowe, czerwone kokardy, które idąc na rezurekcje, dumnie wpinały do włosów. Po wybuchu II wojny światowej Dziadek z babcią i kilkorgiem dzieci postanowił wrócić do Jędrzejowa. Czasy były ciężkie. Dziadek mocował się z losem aby zapewnić jaki taki byt rodzinie. Niestety zaraził się tyfusem i zmarł w wieku 56 lat. Spoczywa na cmentarzu bł. Wincentego Kadłubka w Jędrzejowie obok Babci, która odeszła do Pana 1966 roku. Nasza Babcia wychodząc za Dziadka była piękną młodą dziewczyną (wiem o tym z opowiadań jej dwu przyjaciółek z młodości) z wielkimi niebieskimi oczami i długimi, gęstymi, ciemnymi włosami, które pozostały jej do śmierci, (nieliczne siwe włosy miła tylko na skroniach). Babcia była po uszy zakochaną z wzajemnością, nie w Dziadku niestety, statecznym, dojrzałym człowieku, a w młodym, przystojnym Skotarczyku. Jednakże małżeństwo z Dziadkiem było dla Babci awansem społecznym gdyż wywodziła się ona z biednej rodziny z dworskich czworaków. Babcia tego awansu absolutnie sobie nie życzyła w przeciwieństwie do jej rodziny, która zmusiła ją do małżeństwa, uciekając się aż do przemocy fizycznej. Brata babci, który ją „zmuszał” nie znałam osobiście ale bardzo go znielubiłam. To wszystko wiem z jej własnych opowiadań. Jako dziecko bowiem czasem siadałam u jej kolan a ona snuła opowieść o swym życiu, zapewne bardziej dla siebie niż dla mnie, nie licząc że coś z tego zapamiętam. A jednak ekspresja jej opowiadań sprawiła, że zapamiętałam. Pierwsze naprawdę własne mieszkanie Babci, gdzie czuła się panią domu znajdowało w Jędrzejowie przy ul. Krzywe Koło 11. Zamieszkała tam już jako wdowa, po przeprowadzce ze Słowiańskiej razem z ciocią Kazią. To dla mnie był ten DOM BABCI, który do dziś pamiętam. Babcię nauczył czytać nasz Dziadek na książeczce do nabożeństwa. Potrafiła jednak wykorzystywać tę umiejętność najlepiej jak potrafiła. Mnie, na przykład, jako dziecku czytała wierszyki. Robiłyśmy potem zawody, która pierwsza nauczy się na pamięć kilku zwrotek. Babcia czytała też gazety. Nie wiem czy wszystko rozumiała ale była ciekawa świata i ludzi. Bardzo się cieszyła, kiedy już dorastałam i czekała mnie matura. Zdać maturę, w jej pojęciu, było wielkim osiągnięciem. Obiecywała mi piękną sukienkę na bal maturalny. Niestety. Los zrządził inaczej. Mojej matury Babcia nie doczekała. Jednakże zaraz po rozdaniu dyplomów pobiegłam na cmentarz pokazać jej moje pierwsze osiągnięcie „naukowe”. Myślę, że się ucieszyła. Napisała wnuczka Elżbieta, córka Janki

co to jest

czesc

Justyny mama lubi gotować warzywa na parze

Przetłumacz na j. angielski znalazłem pracę w niepełnym wymiarze godzin kilka dni temu. Znalazłem ja przypadkowo w internecie przeglądając różne strony. Pracodawca jest dla mnie bardzo łaskawy często daje mi różne premie ,czasami nie wiem za co.Pozostali pracownicy zazdroszczą mi dobrych układów z kierownikiem, ponieważ ich współpraca z nim nie najlepiej się układa. Zarobione w ten sposób pieniądze zamierzam wydać na wycieczkę do Grecji gdzie od wielu lat marzyłem pojechać

Proszę się odwrócić (pl → de)

Spacerując po sklepach, zaobserwowałam kobietę niosącą koszyk ziemniaków. (pl->de)

Przetłumacz tekst: Here's what you need to know... If you've never used linear progression on basic chin-ups, you've left a "gap" in your development that's just waiting to be filled. By performing frequent, non-failure, chin-up work and a once-per-week 5-minute challenge, you'll gain at least half an inch on the upper arms alone. Following this volume cycle with a strength cycle can add another half inch to your upper arms along with developing a stronger, harder, more athletic upper body.

jola poszła do sklepu

I would like to

Usuń i wpisz treść zadania...

In my future career, I 'd like to/ I don't want to/ I hope to.... I love/ enjoy/don't mind/don't like/ hate.......

Listen to Adam's answers. Are they the same or different from yours?

czy moze pan pokwitować odbiór

I guess that leaves the price.

Hurry up or we will miss the bus.

bus będzie o godzinie 18

Read and listen tothe conversation.Whichs activities from Ado Natalia,Ellie and Josh not talk about?

Twój zespół muzyczny planuje swój pierwszy koncert. Na prowadzonym przez Ciebie blogu: a) poinformuj gdzie koncert się odbędzie i uzasadnij wybór tego miejsca b) opisz jak przygotowujecie się do występu c) napisz jakie są twoje odczucia przed koncertem d) przedstaw plany artystyczne Twojego zespołu na najbliższą przyszłośc.

Ist alles in Ordnung?

wie geht er dir? bei mir ist alles in ordung.

How old are you?

jak masz na imie

Usuń i wpisz treść zadania...

Oranżada

Czy zdanie jest poprawne; Was I play computers games with me>

gdzie jestes

Jesteś na prawdę niepoprawny.

Tell us about memorable meal. 4-5 zdań.

czy mają państwo jeszcze jakieś pytania

Think of your own short story. Answer the questions. Make notes.

Tomorrow I will go to my friend.

Jutro jade spotkac sie z kolezanka

Hej! Musze napisac : Imegine you have organised a fundraising event for Red Nose Day. Write an invitation to your friends. -Explain the type fundrasing event -Give the time and place of the event -Say what the plans are (foot,fancy drees? etc.) -Ask your friends to reply

rodzina

tłumaczenie "Rodzina"

dzień dobry trenerze niestety nie mogłem dotrzeć na ostatni trening ponieważ miałem bardzo ważną wizytę u lekarza która się przedłużyła i nie zdążyłem dotrzeć na czas . Obiecuję że na następne treningi będę przychodził. W ramach przeprosin chciałem zaprosić całą dróżynę na kawe i ciastko do restauracji przy ulicy mickiewicza w krakowie i na wspólne zwiedzanie . Jeszcze raz przepraszam i prosze o kontakt. Andzej proszę o przetłumaczenie tego tekstu

What are you doing?

Where are you from?

I feel fine / I'm fine

how are you ?

z zawodu jestem ekonomistą, ale przez ostatnie pięć lat pracowałem jako monter konstrukcji z aluminium, stali i szkła.

Usuń i wpisz treść zadania...

Nie mam czasu, śpieszę się.

Czy są jeszcze wolne miejsca?

Do you have a reservation?

Gdzie pan chce wysiąść?

I'd like two doughnuts with rose and a croissant with chocolate.

Poproszę dwa pączki z różą i rogalika z czekoladą.

Prosze o przetłumaczenie: Gdybym kupił wczoraj akcje to bym stacił dziś dużo pieniędzy.

Na język niemiecki:) Poproszę 10 plastrów szynki i 0,50 kg wołowiny.

Jutro ide do szkoly

Pat.Zimmer

Wypisz pare tradyscyjnych polskich potraw i 2 potrawy śniadania wielkanocnego po angielsku .

Kto mi pomoże napisać ogłoszenie o zgubie portfelu po niemiecku. Z góry dziękuje.

napisz CV

Ja właśnie mało używam

list motywacyjny

chciałabym wreszcie tak poznać angielski , aby bez problemu móc się nim posługiwać

Pierwsze przykładowe zadanie zlecone przez użytkownika. Przetłumacz na angielski: Dziś jest pochmurna pogoda dlatego też cały dzień siedzę w domu.